Að bera með sér fé

Í Íran nota menn ennþá reiðufé, þannig að það er viturlegast að taka með sér seðla fyrir alla ferðina.  Evrur, pund og USD eru bestu gjaldmiðlarnir og best að hafa seðlana stóra og nýja (slétta og fína) t.d. 100€, 100GBP eða 100US$ eða stærri því fyrir þá fæst besta gengið. 

Erfitt getur verið að fá reiðufé út á greiðslukort í Íran en hugsast getur að hægt sé að nota þau í sérstökum verslunum við stórinnkaup (persnesk teppi).  Í slíkum viðskiptum má oft fá einhverja peninga til baka af kortinu.  Í algjörum neyðartilfellum getur verið hægt að fá peninga út á greiðslukort án þess að kaupa neitt, en það er dýrt. 

Að orðinu til á að vera hægt að skipta ferðaávísunum í bönkum í stæri stöðum en vegna þess hversu mikil fyrirhöfnin er við það, þá eru ferðaávísanir víst ekki ráðlagðar fyrir ferðamenn. 

Hraðbankar fyrirfinnast í flestum borgum en í flestum tilfellum taka þeir einungis við innlendum greiðslukortum.  Tejarat bankinn hefur sett á laggirnar sérstakt fyrirfram greitt Smarkort fyrir ferðamenn í Íran.  Með slíku korti má taka út fé í innlendum hraðbönkum og einnig á sérstökum stöðum í sumum verslanamiðstöðum.  Við brottför má síðan breyta rest á korti yfir í annan gjaldeyri. 

Þar sem innlendir hraðbankar taka einungis við innlendum kortum þá er ráðlegast að hafa með sér rials eða erlenda mynt. 

Peningar og daglegt líf.  Það er lítið vit í að hætta sér á svartamarkaðs braskið í gjaldeyrisskiptum enda oftast um lítinn mun á gengi að ræða og þeir sem það stunda oftast hinir mestu svikahrappar.  Best er að nota private exchange offices (sarāfi) því í bönkunum er skriffinnskan og rótið mikið.  Einkaskiptiswtofurnar eru víða í bæjum og við helstu ferðamannastaðina. Þó svo að gengið sé hér lægra en í bönkunum þá ganga viðskiptin hraðar fyrir sig og alltaf má finna þá, annað en með víxlarana á götunni, ef eitthvað fer úrskeiðis. 

Algengasti erlendi gjaldmiðilinn er US$ en Evran og Sterlingpundið eru einnig mikið að ryðja sér til rúms.  Það getur svo verið verra með aðra gjaldmiðla.  Nú eins og að framan greinir þá eru það nýir 100 USD sem ganga best  en minna fæst fyrir gamla krumpaða seðla. 

Við kaup á listmunum, Persneskum teppum og dýrum hlutum er reiknað með að prúttað sé, en í flestu öðrum tilfellum er verðið fastsett og ekki reiknað með að prútta þar um. Almennt er ekki reiknað með þjórfé en almennt eru verð afrúnuð upp á við í leigubílum og fínni veitingastaðir bæta 10% við reikning.  Dyraverðir og vikapiltar vænta þess að fá 2.000 til 3.000 rial fyrir þjónustu sína.  Nærgætnisleg afhending af fáeinum þúsundum tomāns liðkar oft fyrir í írönskum viðskiptum og er litið á það sem sérstaka viðurkenningu fyrir sérlega góða þjónustu en mútur eru ekki algengar í Íran. 

Það er ekki hægt að skjóta sér undan samþykktum ríkisins um tvöfalt verð sem er á gistingu og sumum ferðamannastöðum í Íran.  Útlendingar þurfa oft að greiða tífalt á við innfædda.  Þó ber að þakka nýlegu, lofsverðu framtaki stjórnvalda til að útrýma sérstöku verði fyrir útlendinga á ferðamannastöðum, t.d. í Persepolis sem við heimsækjum undir dvöl okkar í Shiraz.  Lágt matarverð og ferðakostnaður gera Íran að vænum ferðakosti fyrir okkur. 

Ef þú ert tilbúinn að dvelja á ódýrustu gististöðum, ferðast með rútu og borða á skyndibitastöðum eða kabābis þá getur þú sloppið með 100.000 rial á sólahring.  Viljirðu hinsvegar borða annað veifið á þokkalegum veitingastað og gista á miðlungs hóteli þá er nær að tala um 250.000 rial á sólahringinn.  Hinsvegar, viljirðu gista og snæða á fínustu stöðum og fljúga milli staða þá getur ferðakostnaðurinn auðveldlega farið í 750.000 rial.